[Έφη Τσακαλίδου]

Νομοσχέδιο
«Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις»

Έφη Τσακαλίδου_Θέσεις_17-10-18

Εδώ και αρκετά χρόνια επιχειρείται κάθε τόσο από την Πολιτεία, δυστυχώς πάντα χωρίς συνολική εθνική στρατηγική για την παιδεία, ο ανασχεδιασμός του Πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν σοβαροί επιχειρήματα. Το σύστημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας είναι πολύ μεγάλο για το μέγεθός της και ταυτόχρονα δαπανηρό για την Ελληνική κοινωνία. Ένα άλλο τεράστιο θέμα που ανέδειξε καθαρά πλέον η πρόσφατη οικονομική κρίση είναι ότι η χώρα χρειάζεται διακριτή τεχνολογική εκπαίδευση, το κύριο βάρος της οποίας είχαν αναλάβει τα ΤΕΙ αλλά δυστυχώς στην διάρκεια των χρόνων αυτό αναιρέθηκε. Αντίθετα, σε όλες σχεδόν χώρες της ΕΕ, η ανώτατη εκπαίδευση στηρίζεται σταθερά σε δύο βασικούς και διακριτούς πυλώνες, ΑΕΙ και ΤΕΙ, και τα αποτελέσματα τόσο για την εκπαίδευση όσο και για την εξασφάλιση εργασίας των νέων ανθρώπων μόνο θετικά είναι.
Με βάση τα παραπάνω, ο εξορθολογισμός του Πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας είναι αναγκαίος. Αυτός όμως πρέπει να γίνει με βάση ακαδημαϊκά κριτήρια και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις διεθνείς ακαδημαϊκές εξελίξεις αλλά και τις ανάγκες της χώρας. Η λογιστικού τύπου συρρίκνωση του αριθμού των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης που επιχειρείται αυτή την περίοδο με την ενσωμάτωση των ΤΕΙ στα ΑΕΙ, χωρίς καμιά αξιολόγηση και απολύτως κανέναν ακαδημαϊκό σχεδιασμό, οδηγεί εκ των πραγμάτων σε συνολική υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναίρεση του ρόλου που οφείλει να παίζει στην κοινωνία.
Το ΓΠΑ σεβόμενο την ιστορία του, τα επιστημονικά πεδία που υπηρετεί, τον ρόλο του στην Ελληνική κοινωνία και οικονομία, και φυσικά την αυτοτέλεια του ως Πανεπιστημιακού ιδρύματος οφείλει, σε αυτό το κρίσιμο μεταβατικό στάδιο:
1. Να υπερασπισθεί την αυτοτέλειά του και το δικαίωμα του να σχεδιάζει το ίδιο το μέλλον του
2. Να μην υποκύψει στο δέλεαρ των συγχωνεύσεων με ΤΕΙ – Υπάρχουν άλλωστε πολλά άλλα ΑΕΙ της χώρας που δεν έχουν υποκύψει
3. Να ολοκληρώσει άμεσα τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ και χρόνια για την μεταρρύθμιση των σπουδών που το ίδιο προσφέρει, με συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό, σύντομο χρονοδιάγραμμα, και τεκμηρίωση της σκοπιμότητας και της δυνατότητας ίδρυσης νέων Τμημάτων / Σχολών
4. Να υπερασπισθεί την ανεξαρτησία του, αλλά ταυτόχρονα να μείνει σε επαφή με άλλα ΑΕΙ που υπηρετούν παρόμοια ή/και συμπληρωματικά επιστημονικά πεδία, και όταν και αν χρειασθεί να συζητήσει μαζί τους με επιχειρήματα αλλά και σεβασμό στην ιστορία και την ακαδημαϊκότητά τους
5. Να μιλήσει ως σοβαρή ακαδημαϊκή κοινότητα με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια για το σύστημα της ανώτατης εκπαίδευσης συνολικά, τώρα και στο άμεσο μέλλον – Τη μαζική ίδρυση ή υπόσχεση ίδρυσης πολλαπλών παρεμφερών ή/και ταυτόσημων Τμημάτων/Σχολών ανά την χώρα μια ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει να την αξιολογεί και να την αντιμετωπίζει με ακαδημαϊκό ρεαλισμό

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις